Wystawa „Gwatemala – wzory kultur u stóp wulkanów”, którą można obejrzeć w Muzeum Ziemi Wieluńskiej przenosi odbiorców we współczesny świat potomków Majów, którzy kontynuują tkacką tradycję przodków.
Powiem w imieniu wszystkich etnografów pracujących w muzeach, że chciałbym, aby ta wystawa była przede wszystkim oddaniem głosu rzeczom, obiektom, a przede wszystkim ludziom, którzy za tymi obiektami stoją. – mówi kustosz Jacek Kukuczka z Muzeum Etnograficznego w Krakowie, skąd pochodzi wystawa. – Jesteśmy mediatorami między tą kulturą, którą tu widzicie, tymi ludźmi, a miejscem, gdzie jesteśmy.
Kultura Majów jest wciąż żywa w Gwatemali i to widać przede wszystkim po strojach tych ludzi. Tradycyjne stroje nie zmieniły się od tysiącleci. – mówiła dr Joanna Sosnowska z krakowskiego muzeum – Są widoczne w archeologicznych arche faktach, gdzie są Majowie, upile to bluzka, te bluzki są barwnie haftowane, często z grifami, to takie pismo obrazkowe, mówi się, że wręcz najbardziej zaawansowane pismo. Haft na strojach ma znaczenie w sensie identyfikowania osoby, która nosi strój, tego z której grupy jest. W Gwatemali są aż 23 grupy, z których każda ma swój język. Różne wioski mają jeszcze dialekty w obrębie tych języków.
Wystawę można oglądać w Muzeum Ziemi Wieluńskiej do 14 września. Dodajmy, że zgromadzone na wystawie eksponaty oraz fotografie zostały zakupione w 2013 roku przez krakowskie muzeum od Danuty Gowin, dziennikarki i podróżniczki.
Danuta Gowin – dziennikarka, podróżniczka i kolekcjonerka, trafiła do Gwatemali po raz pierwszy w 1981 roku, kiedy kraj ten objęty był krwawą wojną domową i rządzony przez wojskową dyktaturę. Podczas kolejnych, wielokrotnych pobytów w Gwatemali, Danuta Gowin nawiązywała kontakty z Majami – rdzenna ludnością tego kraju. Życzliwość i zaufanie Majów (z różnych grup, zamieszkujących często odległe regiony), pozwoliło uczestniczyć jej w ceremoniach i świętach, wnikliwie poznać ich tradycyjne rzemiosło jak i wykonać unikalną dokumentację fotograficzną. Z czasem, na własne potrzeby zaczęła ona gromadzić stroje i akcesoria do strojów, zwłaszcza kobiet Majów, które w owym czasie (w latach 80. i na początku lat 90. XX wieku), wykonywały je głównie na własne potrzeby. Powstała w ten sposób unikalna kolekcja około 50 strojów i elementów strojów, którą w roku 2013 zakupiło krakowskie Muzeum Etnograficzne.
– informuje Muzeum Etnograficzne w Krakowie.
